piqué2,

piqué2,
e adj. (de piquer) 1. ухапан (от насекомо); 2. прояден (от червей, молец); 3. покрит с точки, петна; 4. стипчив, прокиснал (за вино); 5. муз. пицикато; 6. разг. смахнат; обиден, докачен. Ќ n'être pas piqué2, des vers (des hannetons) разг. добре съм.

Dictionnaire français-bulgare. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Regardez d'autres dictionnaires:

  • pique — I (De origen incierto.) ► sustantivo masculino 1 Enfado o disgusto momentáneo de una persona con otra producido por un lance del juego, por una disputa o una competición: ■ no sé qué le han hecho, pero tiene un pique... SINÓNIMO enojo 2 Estímulo… …   Enciclopedia Universal

  • piqué — I (De origen incierto.) ► sustantivo masculino 1 Enfado o disgusto momentáneo de una persona con otra producido por un lance del juego, por una disputa o una competición: ■ no sé qué le han hecho, pero tiene un pique... SINÓNIMO enojo 2 Estímulo… …   Enciclopedia Universal

  • pique — pique1 /peek/, v., piqued, piquing, n. v.t. 1. to affect with sharp irritation and resentment, esp. by some wound to pride: She was greatly piqued when they refused her invitation. 2. to wound (the pride, vanity, etc.). 3. to excite (interest,… …   Universalium

  • pique — 1. pique [ pik ] n. f. et m. • 1360; néerl. pike 1 ♦ N. f. Arme (d hast) formée d une hampe garnie d un fer plat et pointu. ⇒ hallebarde, lance. « Des bandes armées de piques poussent des cris de mort » (France). Taurom. Taureau qui reçoit, prend …   Encyclopédie Universelle

  • piqué — 1. pique [ pik ] n. f. et m. • 1360; néerl. pike 1 ♦ N. f. Arme (d hast) formée d une hampe garnie d un fer plat et pointu. ⇒ hallebarde, lance. « Des bandes armées de piques poussent des cris de mort » (France). Taurom. Taureau qui reçoit, prend …   Encyclopédie Universelle

  • piquant — pi|quant [ˈpi:kənt] adj [Date: 1500 1600; : French; Origin: , present participle of piquer; PIQUE2] 1.) having a pleasantly spicy taste ▪ a piquant wild mushroom sauce 2.) interesting and exciting >piquantly adv >piquancy n [U] …   Dictionary of contemporary English

  • pique — pique1 [pi:k] n [U] 1.) a feeling of being annoyed or upset, especially because someone has ignored you or insulted you ▪ He stormed out in a fit of pique . 2.) also piqué a type of material made of cotton, silk, or ↑rayon pique 2 pique2 v [ …   Dictionary of contemporary English

  • pique — pique1 [pi:k] noun a feeling of irritation or resentment resulting from a slight, especially to one s pride: he left in a fit of pique. verb (piques, piquing, piqued) 1》 stimulate (interest or curiosity). 2》 (be piqued) feel irritated or… …   English new terms dictionary

  • repique — [rɪ pi:k] noun (in piquet) the scoring of 30 points on declarations alone before beginning to play. Compare with pique2. verb (repiques, repiquing, repiqued) score a repique against (one s opponent). Origin C17: from Fr. repic; cf. Ital. ripicco …   English new terms dictionary

  • pique — pique1 (De picar). 1. m. Resentimiento, desazón o disgusto ocasionado de una disputa u otra cosa semejante. 2. Empeño en hacer algo por amor propio o por rivalidad. 3. Acción y efecto de picar poniendo señales en un libro u otra cosa. 4. En el… …   Diccionario de la lengua española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”